• Over ons

    Geschiedenis

    Als we de geschiedenis schrijven van RKSV De Weebosch, dan komen we aan het begin van deze eeuw in een klein afgelegen gehuchtje met gemeenschap van zo'n 350 mensen. En daar ontstaat in de oorlog van 1914 tot 1918 een voetbalclub, die in 1924 officieel wordt als RKSV Voorwaats en tot op heden actief is.

    Dorpsgeschiedenis

    Lange tijd heeft de Weebosch aan het einde van de wereld gelegen. Vanuit Eersel, Luijksgestel en Bergeijk was het slechts bereikbaar via zandwegen. Ooggetuigen beschrijven de Weebosch in de winter van 1907: "Twee rijen lage hutten met kleine zwarte ruitjes". Grote plaggenhopen voor de woningen en vanwege de koude geen mensch te zien.

    Pas in de twintiger jaren kwam hier langzaam verandering in. Daar waren verschillende reden voor. De mobilisatie tijdens de eerste wereldoorlog, de bouw van de kerk en de opheffing en de overname door de gemeente Bergeijk van de afdeling Weebosch zijn de meest belangrijke.

    Laten we deze drie voorvallen maar eens in ogenschouw nemen. Te beginnen met de afdeling Weebosch.

    Al sinds 1326 waren de inwoners van de Weebosch, Witrijt en Berkten gerechtigd om de uitgestrekte heide richting Eersel te exploiteren. Dit gezamenlijk bezit, de Grootte Aard genoemd, werd gedeeld met de inwoners van Eersel, Hapert, Duizel en Hoog Casteren. In de loop van de tijd zijn er herhaaldelijk conflicten over de feitelijke eigendom van deze "gemeende gronden".

    Maar als na Napoleon alle oude privileges vervallen, wordt de gemeenschappelijke grond verdeeld over de verschillende gemeenten. We schrijven inmiddels 1850. Inwoners van Bergeijk, die niet op de Weebosch, de Berkten en de Witrijt wonen, gaan dan hun gerief halen op die heide. Men stak er heideplaggen voor strooisel in de potstal, weide er zijn schapen e.d. De inwoners van de Weebosch c.a. nemen hier geen genoegen mee en onder aanvoering van de koopman Marten Wijnen tekenen zij protest aan tegen de gang van zaken bij Gedeputeerde Staten in Den Bosch. Het gemeentebestuur van Bergeijk wordt op de vingers getikt en in 8171 wordt het Bergeijkse van de "grootte aard" toegewezen aan de inwoners van de Weebosch.

    Op 12 oktober wordt door de Commissaris van de Koningin de "Afdeling Weebosch c.a." opgericht. Zij krijgen hun gemeenschappelijk grondbezit terug .Het bestuur van de afdeling bestaat uit drie leden. Twee van de Weebosch en een van de Lage Berkt. Zij moeten het gemeenschappelijke bezit beheren. Zodoende krijgt men eigen inkomsten, waarvan bijvoorbeeld de schoolmeester van de Weebosch wordt betaald. Er was al een school sinds 1800!! Ook de ouders van de kinderen, die verder willen leren, krijgen geldelijke ondersteuning. Bij de bouw van de kerk in 1907, komt er een donatie van de Afdeling Weebosch. De mensen van de Weebosch c.a. betalen minder gemeentelijke belastingen, omdat uit de opbrengst van het gemeenschappelijke bezit wordt bijgepast. Door aanleg van dennenbossen groeit de opbrengst van de Afdeling Weebosh. In 1898 bezit de afdeling naast grond een kapitaal van Hfl. 4000,-.

    Deze uitzonderingspositie van de Weebosch blijft een doorn in het oog van het Bergeijkse Gemeentebestuur. Bij herhaling wijzen zij de provincie op deze middeleeuwse toestanden. De eerste wereldoorlog brengt de Weebosch dichter bij de bewoonde wereld door de mobilistie en legering van soldaten langs de grens. Ook nu is het eigen grondbezit van de Afdeling Weebosch hinderlijk voor de gemeente.

    Op 2 november 1920 besluit de gemeenteraad van Bergeijk om de Afdeling Weebosch op te heffen. Gedeputeerde Staten keuren dit besluit goed op 7 juli 1921. Op 21 september 1921 komt er dan een veiling van de gronden van de vormalige Afdeling Weebosch. Een gedeelte wordt gekocht door een twintigtal inwoners van de Weebosch. De rest komt aan de gemeente Bergeijk. In 1925 bezegelt de gemeente Bergeijk de opheffing van de unieke Afdeling Weebosch c.a. met een verharde weg naar de Weebosch en aansluiting op het elektriciteitsnet. Deze voorzieningen worden betaalt uit de opbrengst van de verkoop van de gronden. De Weebosch was ontsloten, het lichtknopje verving de lucifer voor de olielamp, de stekker kon in het stopcontact en de openbare verlichting bestaande uit drie lantaarns met olielampen ging over op elektrisch licht. Maar wat zou het bezit van de Afdeling Weebosch nu waard geweest zijn???

    Komen we bij de tweede grote gebeurtenis in deze eeuw op de Weebosch: De bouw van een eigen kerk.

    In de middeleeuwen was er op de Weebosch een kapel, maar die raakte na 1648 in verval. Pogingen om de Heikerk van Bergeijk, die op het grondgebied van Luijksgestel stond naar de Weebosch te verplaatsen, werden van hogerhand in 1789 verhinderd. Bij de bouw van de kerk op 't Loo in 1862 werden verzoeken om deze kerk meer in de richting van de Weebosch te bouwen niet ingewilligd. Maar de mensen van de Weebosch en Witrijt bleven pogingen ondernemen om een eigen kerk te bouwen. De bisschop van Den Bosch zwichtte pas nadat deputaties van de Weebosch zo'n 25 keer aan zijn deur hadden geklopt. Ook de medewerking van het kerkbestuur en pastoor van 't Loo kostte moeite. Zij "verloren" een groot aantal parochianen en inkomsten. Maar in 1906 kwam het goede bericht. Er werd een bouwpastoor aangesteld in de persoon van Adolf Karthon, geboortig van Heusden aan de Maas en toen kapelaan in Schijndel. De bewoners van de Weebosch beloofden hem te onderhouden en uit de Afdeling Weebosch werd Hfl. 9000,- beschikbaar gesteld!! Eind maart 1907 werd de bouw aanbesteed. Op 10 juni 1907 werd de eeerste steen gelegd. 's Zondagsmiddag na de mis op 't Loo trok de hele dorpsgemeenschap naar de bouw om de vorderingen te bekijken en bespreken. Op 18 november 1907 werd de kerk ingezegend en konden de mensen van de Weebosch naar hun eigen kerk. Ook de bedevaart van St. Gerardus gaf in latere jaren iets eigens aan de Weebosh. En zo werd de kleine gemeenschap zelfbewuster.

    Komen we bij de derde gebeurtenis.                                                                                                 
    De mobilisatie en grensbewaking tijden de oorlog van 1914 - 1918.
    De mobilisatie tijdens de oorlog  bracht bedrijvigheid op de Weebosch. Bij de gewone mensen werden soldaten ingekwartierd. Bij pastoor Brekelmans en Meester van der Ven de officieren. De cafeekes floreerden en de  handel bloeide. De pastoor sprak van zedenverwildering, maar voor de mensen van de Weebosch ging een wereld open.

    Ook de vluchtelingenstroom vanuit België trok over de Weebosch. De Belgische grens was gemarkeerd door een prikkeldraadversperring  met daarop hoogspanning. Dit heeft ook mensenlevens gekost. Het "Duitse IJzeren Gordijn" kon slechts met ingenieuze hulpmiddelen worden omzeild. Men maakte een raamwerk van rubber en kon zo door de versperring. Belgische vluchtelingen van vlak over de grens vestigden zich op de Weebosch en de Witrijt. De families de Backer, Bruininx, Cuijpers en Bogaerts zijn toen der tijd hier komen wonen.

    De tijden waren veranderd, de Weebosch was van een gehucht een kerkdorp geworden. Men werd meer zelfbewust en constateerde dat men zelf ook iets kon. Zo leerde men van de hier gelegerde soldaten de regels van het voetbalspel en met het aanwezige sportief talent en het nodige enthousiasme begon men met een voetbalclub met de veel betekende naam: VOORWAARTS.

    Voetbalgeschiedenis in de kempen en op de Weebosch tot 1940

    De oorsprong van het voetbalspel ligt zoals bekend al voor 1850 in Engeland. Na 1880 komt "King Soccer"ook het Europese vaste land veroveren. In het begin is het spel voorbehouden aan de jeugd uit de betere stand. Pas rond 1900 begint het een volkssport te worden en zoals we op de Weebosch al zagen tijdens de eerste wereldoorlog wordt voetbal een populaire volkssport.
    De legerleiding ziet in het voetbalspel een goede oplossing om de verveling onder de gemobiliseerde soldaten te verdrijven. Ook de invoering van de 48 urige werkweek in 1919 verruimt de mogelijkheid om spot te bedrijven. Er was al sinds 1889 een Nederlandse Voetbalbond en sinds 1899 een Brabantse onderafdeling. Maar veel clubs speelden echter niet in een officiële competitie, men organiseerde zeker op het platte land onderlinge wedstrijden en seriewedstrijden. En er kwam naast de neutrale bond ook een katholieke, christelijke en socialistische voetbalbond. Pas na 1940 is er enkel de KNVB.

    Voorwaarts verslaat militair elftal

    Kees Vermeulen vertelt ons dat de soldaten op de Weebosch al gauw een stukje heide geschikt hadden gemaakt om te voetballen. Jeugdige Weebossenaren waren er al gauw bij om ook een balletje mee te trappen. Zo ontstond al gauw het idee om zelf een club op te richten, we zijn dan ruim voor 1924. Dus eigenlijk, maar dat is bij vele verenigingen het geval, heeft Voorwaarts als kleine jongen al gevoetbald en is in 1924 volwassen geworden.

    Het eerste wapenfeit van Voorwaarts is de wedstrijd tegen de soldaten die hier gelegerd zijn. Voorwaarts nam het op tegen zijn leermeesters en was versterkt met enige spelers uit Bergeijk, Kees herinnert zich bijvoorbeeld Frans Aarts (zoon van de toenmalige burgermeester) en nog enkele anderen. Alles komt uit herinnering, maar wat Kees Vermeulen zeker niet vergeten is: de uitslag: Voorwaarts won met twee prachtige doelpunten van Wim Box 2-0.

    Voorwaarts de sterkste in internationaal toernooi te Retie

    Maar nog beter deed Voorwaarts het in het jaarlijkse toernooi om de Kempische beker. Hij werd door Voorwaarts tweemaal gewonnen zo verteld ons Driekske van Glabbeek. De eerste maal in de finale in Hapert tegen Bladella uitslag 1-0 voor Voorwaarts. De tweede bekerwinst ging wat problematischer. In Duizel waren de voorwedstrijden. In de finale werd Bladella wederom verslagen 4-3 voor Voorwaarts.

    Voorwaarts in de dertiger jaren

    Na de oprichting van de vv Bergeijk in 1928 raakte Voorwaarts een paar van haar beste spelers kwijt. VV Bergeijk werd in de volgende competitie kampioen. Ze verloren slechts een wedstrijd: Voorwaarts - Bergeijk 1 - 0. De recette was HFL. 50.-- een kassucces voor die dagen. Voorwaarts bleef in de top van de competities meedraaien. In de eindstand van 1936-1937 zien we dat 1e. EFC,  2e. Voorwaarts, 3e. Sparta. Ook in 1937-1938 eindigde Voorwaarts tweede, weer achter EFC maar voor DOSKO. Rood Wit en Bladella. Uit die tijd stammen ook de eerste schriftelijke bronnen die we nog hebben. Vanaf 1935 werd er een kasboek bijgehoudeHoe ging het verder met Voorwaarts, want dat was de naam waaronder men voetbalde. Men had een rode broek en een zwart shirt met een witte kraag. De plaatselijke sigarenfabrikant van Glabbeek schonk een leren bal (het welbekende leren monster, dat backs noodzaakte met gebreide mutsjes op te spelen, omdat de veter anders blijvende littekens veroorzaakte). Het gemis van een geregelde competitie in de Kempen was er de oorzaak van dat het bleef bij onderlinge oefenpartijtjes  en wedstrijden met elftallen uit de buurt. Dit ging vaak in serie wedstrijden. Dat was een toernooi uitgesmeerd over een aantal zondagen. Door de ligging van de Weebosch aan de grens met België werd er ook al gauw internationaal gevoetbald. Voorwaarts sloeg zijn vleugels uit over de grens en voetbalde tegen Retie, Dessel, Mol en Balen ook met Lommel kruiste men de degens. Voorwaarts marcheerde goed en daardoor kwamen diverse spelers van Bergeijk en Luijksgestel de gelederen versterken. Vooral bij seriewedstrijden was Voorwaarts een gevreesde tegenstander. Het grootste succes behaalde men tijdens een toernooi in Retie. Na overwinningen op Retie, Geel en Oud Turnhout werd een prachtig bronzen beeld gewonnen. Het staat nu nog trots in onze bestuurskamer en dient tevens als voorbeeld voor ons clubembleem !!!. De oprichting van de Kempische Bond in 1926 maakte een einde aan deze "grensoverschrijdende contacten.

    Voorwaats wint tweemaal de Kempische beker

    Voorwaarts sloot zich in 1926 meteen aan bij de Kempische Bond, want dat betekende een regelmatige competitie. Dat was interessanter als de toen bekende seriewedstrijden of toernooien. Maar ook die werden door Voorwaarts regelmatig georganiseerd. We lezen in de Meijerijsche Courant van 24 juni1926 "Afgelopen zondag 20 juni (1926) werd door de Bergeijkse voetbalvereniging Voorwaarts een serie wedstrijden gegeven". We moeten nu echter even stilstaan bij de oprichtingsdatum van Voorwaarts Weebosch. De meeste gegevens die we hebben zijn uit de overlevering. Er werden geen notulen of verslagen gemaakt. Zondags na de mis kwam men met een man of 10 a 12 bij elkaar. Er werd 10 of 15 cent contributie betaald en er was een club. Maar op maandag 5 mei 1924  werd dat losse verband in een vaste vorm gegoten. Volgens Bert de Backer staat dat onomstotelijk vast. Ze kozen als naam: R.K.V.V. VOORWAARTS. Bij de oprichting van de Kempische Bond 9 oktober 1926 sloot Voorwaarts zich daar onmiddellijk bij aan. Voorwaarts telden. Omdat in dit kasboek ook de contributie  werd bijgehouden (men betaalde een dubbeltje per maand) kunnen we een ledenlijst reconstrueren. zo zien we dat in 1942 Voorwaarts 37 leden telt en verder uitgroeit in 1947 zien we een ledenlijst van 56 leden. Enkele veel voorkomende namen zijn Roest, de Backer, van Glabbeek, van der Meijden , Box.en Bloks.

    Voorwaarts met RKVV Voorwaarts na de tweede wereldoorlog

    In de vijftiger jaren komen we weer aan een hoogtepunt in het bestaan van RKVV Voorwaarts. Reeds in 1952 waren we dicht bij een kampioenschap in de eerste klasse van de Brabantse bond. Maar in 1954 was het dan zover. Onze zegsman Arnold Kwinten vertelt: "Na een spannende competitie in de klasse 113, waarin RKVV Bergeijk onze grootste concurrent was, werd de laatste wedstrijd tegen Bladella gewonnen. Dit met een enorme inzet van alle spelers, want bij de rust stonden we nog met 2-0 achter, in de tweede helft werd Bladella weggespeeld en werd er met 4-2 gewonnen. De kampioensvlag kon in top!! De noodzakelijke promotiewedstrijden gingen tegen Someren en werden gepseeld onder trainer Seuntjes vervanger van Lemmens. Someren was toevallig het geboortedorp van de voorzitter meester van de Laar. Twee overwinningen, waarbij de uitwedstrijd werd begeleid door twee bussen supporters, brachten Voorwaarts in de "grote" KNVB. Samen met het 30-jarig bestaan werd het kampioenschap op 12 mei uitgebreid gevierd in het clublokaal Café Box met gratis patat frites. Voorwaarts had nog een reden meer om extra te feesten op dit kampioenschap. De Weebosch ging met dit kampioenschap ten koste van RKVV Bergeijk naar de KNVB. Wij in de grote bond en 't Hof nog steeds in de onderafdeling de zogenaamde "pielekensbond". Een ander gevolg van de promotie was het verdwijnen van de clubnaam VOORWAARTS. Er waren in de KNVB al clubs met die naam. Men had er Voorwaarts'24 van kunnen maken, maar men koos voor duidelijkheid en kwam tot RKSV De WEEBOSCH. Ook ons speelveld achter de molen kon geen goedkeuring krijgen van de KNVB. Het bestuur van de RAVEN uit Luijksgestel kwam ons ter wille en konden we daar onze thuiswedstrijden spelen. Aan die situatie kwam een einde toen de gemeente Bergeijk in 1955 voor een nieuw terrein zorgde aan de Witrijtseweg: het huidige hoofdterrein van sportpark 't Voortje.

    De Weebosch Voorwaarts naar Sportpark 't Voortje

    We hebben het nog niet gehad over de "accommodatie" uit de beginjaren. Hierover wordt het volgende vertelt door ouderen: De kleedgelegenheid was in de keuken van het cafe van Pietje en Marie Vlier, de wasgelegenheid de put achter het huis met een zinken wasbak en wat teiltjes. En dan naar het "veld". Na de oprichting in 1924 kregen we van de gemeente Bergeijk een perceel heide toegewezen, dat lag vlak bij het huidige sportpark. We moesten het zelf speelklaar maken. We hebben toen met z'n allen de heideplagen afgestoken, zodat het terrein ongeveer vlak was. Maar nu moesten er nog doelen op komen, geld om die te kopen was er nit. Geen nood, dan maar de bossen in gegaan en een stel van de mooiste en rechte omgehakt. Daarvan maakten we onze doelen met (moderne) ronde paal en lat. Doelnetten we in de beginne ook niet, zodat doelpunten soms twijfelachtig waren. Na enkele jaren was dit speelveld veranderd in een zandwoestijn. We vonden een nieuw speelveld in de Kromeir (kranenmeer). Na enkele jaren was dat ook onbespeelbaar geowrden en verhuisden we naar een terrein achter de schietberg. Vervolgen (1946) huurden we een speelveld achter de voormalige molen. Op dit veld hebben we in de vijftiger jaren kampioen gespeeld en de KNVB gehaald. Mede door deze successen kwam ons huidige sportpark aan de Witrijtseweg tot stand. Dit sportpark, thanks 't Voortje geheten, werd op 4 september 1955 in het bijzijn van vele genodigden officieel door de burgemeester Linders geopend en door pastoor Verbund ingezegend. De openingswedstrijd ging verloren maar we waren "gezegend" met een prima sportpark, dat tot op de dag van vandaag een pareltje is in de kempen. Na het gouden jubileum in 1974 werd met financiële steun van de gemeente door de leden van de club een nieuwe kleedaccommodatie met kantine gerealiseerd. Het werd vervolmaakt in 1984 toen de wethouder Gijsbers de noodzaak inzag om voor de Korfbalclub ook kleedlokalen te bouwen. Bij deze uitbreiding werd de kantine uitgebreid en kwamen er andere facilitaire ruimten bij. Jammer genoeg sneuvelde hierdoor de markante blokhut (kleedlokaal) die in de vijftiger jaren door de leden zelf gebouwd werd. De laatste punt op de i was de in eigen beheer verbeterde verlichting van het oefenveld en het bijveld, waardoor het sportpark "'t VOORTJE" een perfecte accommodatie is geworden.

    De Weebosch in de zestiger en zeventiger jaren

    Het verblijf in de vierde klasse duurde drie competities. In het tweede jaar deed men zelfs mee voor het kampioenschap (tweede). Uit deze competitie komt de anekdote van het sneeuwvrij maken van het speelveld door alle leden en schoolkinderen om de belangrijke wedstrijd tegen Rood Wit V te laten doorgaan. Alle moeite was vergeefs, want de wedstrijd ging verloren. Maar de basis was te smal, De Weebosch beschikte over twee elftallen. Er volgde een vrije val naar de onderafdeling. Deze werd gestopt in 1962-1964 toen het kampioenschap werd behaald in de tweede klasse. Op naar de eerste klasse. Maar de brok was te groot en moesten we terug naar de tweede klasse. In de beginjaren 70 konden we dit ook niet volhouden en kelderden we naar de derde klasse. In het seizoen 1973-1974 is er dan weer wat te vieren: een kampioenschap en een jubileum en dus promotie naar de tweede klasse. Maar na seizoen 1977-1978 moesten we weer terug naar "de kraamkamer van het Nederlandse voetbal" de derde klasse Brabantse Bond, inmiddels opgewaardeerd tot 6e klasse KNVB. Gezien de resultaten van de laatste jaren horen we daar thuis, maar mogen we hopen op een periodekampioenschap en misschien promotie. We zijn niet voor niets opgericht als VOORWAARTS!!!!

    Jeugdvoetbal op de Weebosch

    In de vijftiger jaren komt er op de Weebosch aparte aandacht voor de jeugd. Voor die tijd was daar geen sprake van. Initiatiefnemer voor deze jeugdafdeling was Gerrit van Glabbeek. Omdat de aanwas niet erg groot is, kan vaak niet aan de competities worden deelgenomen. In de analen wordt gesproken van junioren en aspirant-leden. In de praktijk kwam het er op neer dat je op 16-jarige leeftijd in het tweede of derde elftal ging spelen. In 1968 lezen we dat er twee jeugdelftallen aan de competitie gaan meedoen. Een elftal van 8 tot 12-jarigen en een voor 12 tot 15-jarigen. In 1972 komt er een heuse jeugdcommissie, zij zullen de jeugd gaan begeleiden. In het jubileumjaar 1974 wordt het jeugd B-elftal kampioen. En zo sprokkelen we regelmatig successen bij de jeugdafdeling. Het grote euvel zit echter in de beperkte grootte van de beschikbare leeftijdgroepen. Zo is een A of B jeugd bijna onmogelijk en moeten de spelers te snel ingepast worden bij de senioren. Maar dat zijn en blijven problemen van een kleine kern zoals De Weebosch. "WIE HET KLEINE NIET EERT IS HET GROTE NIET WEERD"

    Voorgaande jubilea VV Voorwaarts en RKSV De Weebosch

    1929 Eerste lustrum VV Voorwaarts

    Op de zondagen 18, 25 mei en 1, 9 juni heeft VV Voorwaarts ter viering van haar eerste lustrum seriewedstrijden georganiseerd met deelname van: Bladella, Reusel Sport, Excelsior (Luijksgestel), EFC, HVV (Hapert), BVV (Bergeijk), Rood Zwart (Bergeijk-Broekstraat), RVV (Riethoven), SVV (Steensel), Stormvogels (Bergeijk-Eind).

    1949 VV Voorwaarts bestaat 25 jaar

    Vlak na de oorlog in de tijd van "Herrijzend Nederland" viert VV Voorwaarts haar zilveren jubileum en ze pakken met een groot toernooi uit. Met betrekking tot dit toernooi lezen we in het Eindhovens Dagblad van 12 februari 1949 het volgende.Bergeijk-Weebosch-V.V. Voorwaarts 25 jaar!!De voetbalvereniging Voorwaarts, een der oudste voetbalverenigingen uit de Kempen zal in mei haar 25-jarig bestaansfest vieren. Grootse plannen voor deze viering zijn reeds ontworpen, o.m. zullen er bekerwedstrijden gehouden worden, waarvoor een zestal bekers door de winnaars te verdienen zijn. Om echter de voorbereidende onkosten te dekken, wordt er zondagavond een gala-avond georganiseerd in de zaal v. Vlierberghe.In de krant van 20 april 1949 gaat het verhaal verder."Bergeijk 25-jarig jubileum toernooi"Op alle zondagen van mei en juni zullen op het Voorwaarts voetbalterrein in vier wedstrijden de Kempische clubs kampen voor de verschillende prachtige bekers. Door de ongelooflijk grote inschrijvingen belooft het bij voorbaat een succes te worden.

    1964 40 jaar RKSV De Weebosch

    In de analen kunnen we niet achterhalen of er aan it jubileum aandacht is besteed. In besloten kring zou er enkel een feestavond geweest zijn.

    1974 50 jaar RKSV De Weebosch

    Het gouden bestaansfeest van het sinds 1954 in RKSV De Weebosch omgedoopte Voorwaarts is weer een groot feest geworden. Op zaterdag 4 mei trok een grote optocht begeleid door de harmonie door het dorp. De verschillende wagens beeldden taferelen uit hoe het de voetballers van de Weebosch in de afgelopen 50 jaar was vergaan. Dit feest gaf aanleiding aan de gemeente om plannen te maken voor een nieuwe kleedaccommodatie. Deze werd in het volgende jaar gerealiseerd. De gedenksteen in het clubgebouw vermeld niet voor niks de tekst "Met man macht werd dit gebouw tot stand gebracht". Op de receptie kreeg Jack Kwinten de zilveren speld van de KNVB opgespeld voor zijn talrijke verdiensten voor onze vereniging. Al met een zeer geslaagd jubileum.

    1984 60 jaar RKSV De Weebosch

    Het diamanten jubileum van RKSV De Weebosch was een kopie van het gouden feest, ditmaal echter zonder optocht, maar wel met een verbroederingsfeest op 5 mei. Tevens was die mijlpaal een begin van een andere aanpak van de sport bij de gemeente. De privatisering kwam aan de horizon. Wel werden we nog bedacht met een broodnodige uitbreiding van de kleedaccommodatie.

    1999 75 jaar RKSV De Weebosch

    Een knallend programma, waar eenieder aan zijn trekken kon komen zowel jong als oud.

    30 april en 1 mei een muziekfeest met optreden van o.a. Rowen Héze, Band zonder Banaan en vele anderen.

    2 mei is men sportief, er wordt flink aan het touw getrokken.

    7 mei Receptie met aansluitend een feestavond voor leden, oudleden en genodigden.

    8 mei Is er een kindervermaak voor alle kinderen van de Weebosch, o.a. animatie, clown etc.

    8 mei Voetbal oud De Weebosch - oud Lanciers en Combinatie Weebosch - Lancers

    9 mei H. Mis, Ontbijt en verder sportief vermaak

    2004 80 jaar RKSV De Weebosch

    7 mei Officiële opening van de Johan van der Heidendreef (voorheen Witrijtseweg). Dit ter nagedachtenis voor de vele verdiensten van Johan, welke de vereniging te vroeg is ontvallen.

    7 mei Receptie voor alle leden, oudleden en genodigden.

    8 mei Activiteitendag voor de jeugd, aansluitend een toernooi voor de lagere elftallen.

    15 mei Groot Bergeijk/Nebato toernooi met deelname van de eerste elftallen van de vernigingen uit de gemeente Bergeijk.